Katarzyna Grochola - książki, które przeczytałam tej autorki

 Książki Katarzyny Grocholi jakie przeczytałam. Było ich sześć.

"Ja Wam pokażę"

"Trzepot skrzydeł"

"Osobowość ćmy"

 "A nie mówiłam"

"Kryształowy Anioł"

"Zielone drzwi"

 Nie skończyłam czytać "Nigdy w życiu"

Katarzyna Grochola

„Ja Wam pokażę”

To 5 książka tej autorki jaką przeczytałam.
Okładka: zielone jabłka, w sumie do treści nie bardzo się nadają, ale z drugiej strony sama nie wiedziałabym co ma być na okładce obyczajowej książki.
Treść: nawet ciekawa, trochę za dużo narzekania na cały świat, ale polecam jak macie ochotę przeczytać obyczajową książkę. 

 

" Trzepot skrzydeł"

Katarzyna Grochola

Książka o toksycznym małżeństwie. Nie za bardzo mi się to podobało. 

„Osobowość ćmy”

Katarzyna Grochola

Jak dla mnie nie zbyt ciekawe, zbyt dużo wątków miłosnych. Do romansów nic mnie nie przekona. Jednak fanom gatunku polecam. 

 

„A nie mówiłam

Katarzyna Grochola

druga po „Kryształowym Aniele”, która mi się podobała.

 

Katarzyna Grochola

„Kryształowy Anioł”

 

Ilość stron: 539,

 

Miałam ją komuś oddać albo wymienić ale jednak postanowiłam przeczytać.
Kryształowy Anioł okazał się bardzo ciekawą książką, wątku miłosnego nie zabrakło jak ktoś lubi ale nie było tego zbyt wiele. Głównie opis pracy  bohaterki w radiu.

 

Katarzyna Grochola

„Zielone drzwi”

 

Ilość stron: 407

Nie jest to jakaś typowa lektura z fabułą i bohaterami. Jest to taka jakby autobiografia autorki, o inspiracjach do napisania książek. Głównie było o tym jak powstało „Nigdy w życiu”. Mi ta książka nie przypadła do gustu i wolałabym coś o powstaniu książki „Kryształowy Anioł” - mojej ulubionej , ale o tym nie było. Była też o książce „Osobowość ćmy” , którą czytałam, a nawet miałam w swojej kolekcji i sprzedałam bez czytania, a potem pożyczyłam z biblioteki i przeczytałam, ale też nie było to za ciekawe. Natomiast jeśli chodzi o książkę „Zielone drzwi” to mimo że nie było tam o moich ulubionych książkach to jest to bardzo fajna lektura, którą warto przeczytać. Opisane lekcje w szkole – poszczególne przedmioty- są bardzo zabawne. Można się pośmiać z tego. Są też poważne momenty, smutne, skłaniające do refleksji.

Podsumowując fajnie się czyta o tym jak powstawały książki i o życiu autorki.

Na pewno jeszcze kiedyś przeczytam jakąś książkę Katarzyny Grocholi.